Pytanie o angielski (amerykański) Co znaczy Go with the flow ? It is a phrase that means the same as “laxed”, essentially it is an easy going feeling where do not concern yourself over momentary troubles. As life changes you change with it rather than entrench yourself in your current state of mind. angielski (amerykański) angielski (brytyjski) 0 Lubię to Wysoko oceniany użytkownik naturalchica. 24 mar 2016. angielski (amerykański) What is the situation? B: 5:30ish (Around 5:30, maybe a little before or after) It can also mean sort of, or kind of. yellowish = sort of yellow in color Sometimes "ish" is another way to say "shit", when you don't want to say "shit' since it's a mild swear word. I may be forgetting other ways it can be used. Podsumowując, nie jest trudno rozróżnić angielski amerykański i angielski brytyjski. Wystarczy tylko skupić się na pewnych aspektach mowy, aby móc szybko postawić tezę, z którego państwa pochodzi. Niemniej jednak w dalszym ciągu mówimy o obydwu odmianach angielskiego – tego samego języka. Angielski brytyjski (format używany w większości państw Europy): DD/MM/YY . Angielski amerykański: MM/DD/YY . Format międzynarodowy: YYYY-MM-DD. WRÓĆ DO MENU. Vay Nhanh Fast Money. Main Difference - American vs British English Brytyjski angielski jest formą języka angielskiego używanego w Wielkiej Brytanii, podczas gdy amerykański angielski jest formą języka angielskiego używanego w Stanach Zjednoczonych. Amerykański angielski i brytyjski angielski to dwie najbardziej popularne odmiany językowe, których uczy się wiele osób uczących się angielskiego. Chociaż istnieje wiele podobieństw między angielskim amerykańskim i brytyjskim, można zauważyć pewne różnice między angielskim amerykańskim i brytyjskim w wymowie, pisowni, słownictwie i gramatyce. W tym artykule przyjrzymy się niektórym różnicom wynikającym z tych kategorii. Typowe różnice ortograficzne między angielskim amerykańskim a brytyjskim mieszczą się w następujących kategoriach. –lub (Amerykański) = -nasz (Brytyjski) Np .: kolor / kolor, ulubione / ulubione –er (Amerykański) = -re (Brytyjski) Np .: metr / metr, teatr / teatr –se (Amerykański) = -ce (Brytyjski) Np .: licencja / licencja, obrona / obrona –ize (Amerykański) = -ise (Brytyjski) Np .: globalizacja / globalizacja, agonizacja / agonizacja –yze (Amerykański) = -yse (Brytyjski) Np .: analizuj / analizuj, rozpoznawaj / rozpoznawaj –og (Amerykański) = -ogue (Brytyjski) Np .: dialog / dialog, analogowy / analogowy Inne różnice można również zauważyć w pisowni amerykańskiego i brytyjskiego angielskiego. Różnica między amerykańskim a brytyjskim angielskim w gramatyce Niektóre różnice można również znaleźć w gramatyce dwóch odmian językowych. Koniec czasowników przeszłych czasowników nieregularnych jest taką różnicą. Niektóre czasowniki nieregularne w angielskim angielskim, które kończą się na literę t (np. Uczony, śniony, spalony itd.), Są zawsze używane przez Amerykanów z an -ed. (uczony, spalony, śniony itd.) Wykorzystanie przeszłości perfekcyjnej jest kolejnym przykładem różnicy gramatycznej między angielskim angielskim a amerykańskim. W brytyjskim angielskim przeszłość doskonała odnosi się do akcji, która miała miejsce w niedawnej przeszłości. Ale w amerykańskim angielskim czas przeszły jest również używany do opisania takich działań. Na przykład, W angielskim angielskim: Zgubiłem książkę. W amerykańskim angielskim: Zgubiłem moją książkę. Rzeczowniki zbiorowe są kolejną różnicą między angielskim amerykańskim a brytyjskim. W brytyjskim angielskim rzeczowniki zbiorowe mogą być pojedynczymi lub mnogimi, podczas gdy w amerykańskim angielskim są one zawsze liczby pojedynczej. Niektóre różnice można zauważyć również w używaniu przyimków. Poniższe przykłady dadzą wyraźniejszy obraz różnic w przyimkach. W angielskim angielskim: w weekend W amerykańskim angielskim: w weekend W angielskim angielskim: Proszę napisz do mnie. W amerykańskim angielskim: Proszę napisz mi. W angielskim angielskim: w liceum W amerykańskim angielskim: w liceum amerykański angielski Różnica między amerykańskim a brytyjskim angielskim w słownictwie Słownictwo to główna różnica między angielskim angielskim a amerykańskim. Niektóre słowa mają różne znaczenia w amerykańskim angielskim i brytyjskim angielskim; na przykład: Gabinet W języku angielskim amerykańskim: szafka lub szafa w angielskim angielskim: każdy mały pokój Gumowy W języku angielskim amerykańskim: prezerwatywa W angielskim angielskim: gumka Różnice między takimi terminami są zazwyczaj wskazane w słownikach. Istnieją również sytuacje, w których jeden termin jest preferowany nad drugim w jednej odmianie; na przykład termin „bonnet” w brytyjskim angielskim jest równoważny określeniu „hood” w amerykańskim angielskim. Poniższa tabela podaje kilka przykładów takich słów. Brytyjski Angielski amerykański Mieszkanie Apartament Taxi Taksówka Kukurydza kukurydza Cyna Mogą Bagażnik Bagażnik samochodowy Trampki Trampki Spodnie Spodnie Kamizelka Zachód Ciężarówka Samochód ciężarowy Bruk Chodnik Jesień Spadek Karawana Zwiastun filmu Różnica między amerykańskim a brytyjskim angielskim w wymowie Różnicę w wymowie można również zauważyć między angielskim angielskim amerykańskim a angielskim brytyjskim. Różnice można zauważyć w stresie, intonacji i akcencie. Co więcej, amerykański angielski jest złośliwy;rwymawia się na końcu sylaby lub przed spółgłoską. Poniżej podane są przykłady różnych wymawianych słów w angielskim amerykańskim i brytyjskim. Słowo Brytyjski Angielski amerykański angielski Reklama Ogłoszenie Reklama Ani Nyther Neether Monarcha Monak Monark Badania Risearch Przeszukiwanie Porucznik Leftenant Lootenant Zebra Zehbra Zeebra Chociaż istnieją różnice między amerykańskim i brytyjskim angielskim, Amerykanin może łatwo zrozumieć, co mówi Brytyjczyk i vice versa. Odniesienie: Międzynarodowym językiem, który używany jest powszechnie na całym świecie, jest język angielski. Niemalże w każdym kraju można porozumiewać się właśnie w języku angielskim, co jest dużym ułatwieniem dla obcokrajowców. Nie trzeba uczyć się języka danego kraju, do którego planujemy przyjechać, co jest dużą wygodą dla imigrantów. Nawet w krajach azjatyckich typu Japonia, Korea czy Chiny bezproblemowo można udać się w celach turystycznych, bez obawy bycia niezrozumianym. Język angielski występuje w odmianie brytyjskiej i amerykańskiej. Różnią się one pod wieloma względami. Język angielski brytyjski i amerykański – podstawowe różnice British English jest brytyjską odmianą języka angielskiego, która używana jest na terenie Wielkiej Brytanii. Z kolei American English jest odmianą amerykańską, używaną w Stanach Zjednoczonych. Obie wersje różnią się od siebie w trzech aspektach – wymowy, słownictwa i gramatyki. Największe różnice zauważyć można w akcencie i intonacji. W przypadku American English prostsza jest gramatyka, a wymowa mniej skomplikowana. Wymowa amerykańska jest też mniej konserwatywna niż brytyjska. Brytyjczycy stawiają na poprawność i szczegółowość w gramatyce, stosując często czas Present Perfect. Z kolei Amerykanie preferują czas Past Simple. Akcent brytyjski wyróżnia się także niewymawianiem głoski „r” na końcu wyrazów i przed spółgłoskami. Amerykański angielski ma dużo odrębnego słownictwa. Która wymowa łatwiejsza dla Polaka? Którego angielskiego lepiej się uczyć? Dla osoby chcącej nauczyć się języka angielskiego, ważne jest to, który wariant będzie łatwiejszy do opanowania. Wymowa nie jest taka sama, ze względu na inny akcent. Nie każdy zdaje sobie sprawę z tego, że w szkołach uczą nas brytyjskiego angielskiego. W praktyce jednak rzadko kiedy słyszy się na co dzień brytyjski akcent. Trudno znaleźć go zarówno w telewizji, jak i w radiu. Na całym świecie dominuje język amerykański, przez co to właśnie akcent amerykański jest bardziej znajomy. W przypadku brytyjskiego trzeba liczyć się z przeróżnymi akcentami, które różnią się w dużym stopniu nawet od tego oficjalnie przyjętego, czyli londyńskiego standardu. Można znać angielski, ale nadal nie być w stanie zrozumieć Brytyjczyków ze względu na specyficzną wymowę. Jest to bardzo problematyczne w przypadku obcokrajowców. Nie mówiąc już o rozmowie ze Szkotem czy Irlandczykiem. W przypadku języka amerykańskiego mowa jest o dużo większej jednolitości, przez co stał się on uniwersalny i zrozumiałym przez większość osób na całym globie. Trzeba jednak pamiętać o tym, że w przypadku angielskiego amerykańskiego również pojawiają się pewne trudności. Jako, że Ameryka jest bardzo rozległym krajem i ma wiele stanów, tutaj również pojawiają się duże rozbieżności co do języka. Wymowa angielskiego z południowej części Stanów i Nowego Jorku zdaje się na dla obcokrajowca nie mieć ze sobą zbyt wiele wspólnego. Nie zmienia to faktu, że wymowa amerykańska jest wyraźniejsza i nie ma problematycznych dyftongów, które są bolączką osób uczących się brytyjskiej wymowy. Podsumowując: kwestia dotycząca tego, który język jest łatwiejszy do nauczenia, jest indywidualna. Jednym łatwiej idzie wymowa brytyjska, a inni mają większe zdolności do nauki angielskiego amerykańskiego. Znacznie większy odsetek ludzi przyznaje, że prostsza do naśladowania jest wymowa amerykańska. Ponadto to właśnie ona jest powszechnie obecna w mediach, przez co jesteśmy z nią lepiej osłuchani i prościej jest nam ją opanować. Jako, że Amerykanów jest dużo więcej, jest większe prawdopodobieństwo na spotkanie podczas podróżowania osób posługujących się odmianą amerykańską. Wyjeżdżając do Anglii, lepiej jest nauczyć się standardowej brytyjskiej wymowy, a w przypadku pobytu w Stanach odmiany amerykańskiej. Spis treści1 Angielski brytyjski vs. Angielski amerykański2 Słownictwo3 Rzeczowniki zbiorowe4 Czasowniki w czasie przeszłym5 Pytania rozłączne6 WymowaW języku angielskim, zaraz po chińskim i hiszpańskim, komunikuje się spora część świata. Ma on sporo wariantów w zależności od regionu, w którym jest wykorzystywany, jednak podstawowy podział zakłada odmianę brytyjską i amerykańską. W dzisiejszym wpisie przyjrzymy się pewnym zasadniczym różnicom między angielskiego online 24/7Angielski brytyjski vs. Angielski amerykańskiBrytyjska odmiana języka angielskiego (ang. British English, BE) to ta, której się używa w Wielkiej Brytanii. Pod tym pojęciem rozumie się też standard nauczania tego języka (tzw. BBC English). Jest on popularny w Australii, Nowej Zelandii oraz amerykańską odmianę języka angielskiego (ang. American English, AmE) używa się w Stanach Zjednoczonych. Dzieli się ją na dialekty w zależności od regionu, np. kalifornijski (ang. Canadian English, CaE).W polskim systemie edukacji najczęściej spotykamy się z nauczaniem brytyjskiej odmiany angielszczyzny, chyba że trafimy do szkoły językowej, w której uczy się również wariantu się teraz kilku wybranym różnicom, jakie dzielą obie wspomniane odmiany języka numer jeden na naszej liście. Różnic leksykalnych jest dość sporo, stąd jeśli rozpatrujemy wybór wariantu na początku nauki języka, jest to dość istotny punkt do rozważenia. Przyjrzyjmy się kilku losowo wybranym słowom:ciężarówka — BE. lorry, AmE. truckwakacje — BE. holidays, AmE. vacationmieszkanie — BE. apartment, AmE. flatRzeczowniki zbioroweUżywamy ich do opisania grupy pojedynczych przedmiotów, np. ptactwo, las, ławica. W angielskim amerykańskim takie słowa są zawsze w liczbie pojedynczej, podczas gdy w wersji brytyjskiej może to być również liczba mnoga. Spójrzmy na przykłady:AmE. The staff is good (Personel jest dobry)BE. The staff is/are working (Personel pracuje)Czasowniki w czasie przeszłymKiedy o tym myślimy w kontekście języka angielskiego, od razu przed oczami pojawiają nam się trzy kolumny, zgodnie z którymi powtarzaliśmy poszczególne formy jak mantrę: do — did — done, play — played — played zależności od wariantu angielszczyzny w tej litanii musimy uwzględnić pewne różnice. Wynikają one z tego, że Brytyjczycy bardziej lubią końcówkę –t, podczas gdy Amerykanie optują za –ed, np.:AmE. learn — learned — learnedBE. learn — learnt/learned — learnt/learnedPytania rozłączneTo nic innego jak pytania typu: „Ładną mamy dzisiaj pogodę, prawda?”, „Co za miłe spotkanie, nieprawdaż”? Zachęcają one rozmówcę do wypowiedzenia się, poparcia naszego stanowiska. W języku angielskim te pytania będą brzmiały następująco (oczywiście ich forma jest gramatycznie zależna od sensu zdania i wyrażona za pomocą takich czasowników jak be, have i do):There is a good weather today, isn’t?What a nice meeting, isn’t?W przeciwieństwie do Brytyjczyków Amerykanie rzadziej używają takich angielskim amerykańskim a brytyjskim jest trochę różnic fonetycznych. Jednak nie wpływają one znacząco na poziom rozumienia wypowiedzi. Wystarczy spojrzeć na dwa poniższe przykłady:praca — BE. labour [‘leÉŞbÉ™], AmE. labor [‘leÉŞbÉ™r]centrum — BE. centre [‘sentÉ™], AmE. center [‘sentÉ™r]Różnice między angielskim brytyjskim, a amerykańskimJak widać, różnice między British i American English nie są aż tak istotne, aby utrudniać komunikację między ich użytkownikami. Mogą na nią natomiast wpływać inne czynniki, takie jak tempo mówienia, redukowanie poszczególnych dźwięków czy styl wypowiedzi, ale to akurat stanowi też trudność w przypadku innych publikacje:10 Nieprzetłumaczalnych słow z języka anglieskiego na polskiTop 10 popularnych słow w języku angielskim w 2017 rokuPrzeprowadzka do usa? O tym musisz pamiętać!Tłumaczenia angielskiego online 24/7 British English czy American English? Brytyjski angielski czy amerykański angielski? W języku angielskim porozumiewają się ludzie na całym świecie. Istnieją więc różne odmiany angielskiego, w zależności od regionu. Najważniejszymi odmianami języka angielskiego są brytyjski angielski (British English) i amerykański angielski (American English). Wiele osób uczących się języka nieświadomie używa zarówno słów brytyjskich, jak i amerykańskich zamiast trzymać się jednej odmiany języka. Jak to się stało, że obecnie brytyjski angielski i amerykański angielski się różnią?Zanim Stany Zjednoczone ogłosiły niepodległość były kolonią brytyjską. Pierwsi koloniści z Wielkiej Brytanii (tzw. pielgrzymi) dotarli do Ameryki w 1620 roku. Wraz z upływem czasu wzrastała chęć odłączenia się od Wielkiej Brytanii i stworzenia niepodległego państwa. W 1773 roku, w ówczesnej Kolonii Zatoki Massachusetts wybuchł protest zwany Herbatką Bostońską (The Boston Tea Party). Miał on na celu pokazanie sprzeciwu wobec ingerencji Korony brytyjskiej w amerykańską gospodarkę. W dzień poprzedzający rozładunek herbaty w porcie w Bostonie, przebrani za Indian z plemienia Mohawk mężczyźni wrzucili cały ładunek herbaty do wody. Wydarzenie to przyczyniło się do wybuchu rewolucji o niepodległość Stanów Zjednoczonych trwała od 1775 do 1783. 4 lipca 1776 Kongres uchwalił Deklarację Niepodległości (The Declaration of Independence) napisaną przez Thomasa Jeffersona, jednak dopiero w 1783 Wielka Brytania uznała niepodległość Stanów English vs. American English: zmiany językoweJak w tym czasie zmieniał się język? Zmiany nie nastąpiły nagle – był to długi proces. Przede wszystkim, duży wpływ na język amerykański miały mieszanka kulturowa w koloniach oraz nowe środowisko, w którym znaleźli się osadnicy. Ameryki nie zamieszkiwali jedynie Brytyjczycy – przybywali tam również przedstawiciele innych narodów europejskich, co skutkowało użyciem zapożyczeń z innych języków europejskich. Koloniści, nie mając kontaktu z brytyjską odmianą języka angielskiego, nadal używali zwrotów i słów, które na Starym Kontynencie wyszły już z użycia. Ponadto zjawiska i rzeczy, które występowały na Nowym Kontynencie musiały zostać nazwane. W 1806 roku Noah Webster opublikował słownik American Dictionary of English Language, w którym po raz pierwszy zawarta była amerykańska English vs. American English: różnice w pisownisłowa kończące się na -er/-reSłowa, które w brytyjskim angielskim kończą się na -re, w amerykańskiej odmianie angielskiego będziemy zapisywali z końcówką kończące się na -or/-ourSłowa, które po brytyjsku zapisujemy z końcówką -our, w amerykańskiej odmianie angielskiego kończą się na z końcówką -se/-ze i -ise/-izeBrEAmEpolskianalyseanalyzeanalizować, badaćapologiseapologizeprzepraszaćrealiserealizezdawać sobie sprawęparalyseparalyzeparaliżowaćauthoriseauthorizeautoryzowaćrzeczowniki zakończone na -ogue/-ogBrEAmEpolskicataloguecatalogkatalogdialoguedialogdialogmonologuemonologmonologBritish English vs. American English: collective nounsCollective noun czyli rzeczownik zbiorowy możemy traktować w zdaniu jako rzeczownik w liczbie pojedynczej lub mnogiej – rozpatrywać grupę ludzi jako jedność lub jako oddzielne jednostki. W brytyjskim angielskim częściej używamy formy liczby mnogiej, a w amerykańskim team are very team is very jest bardzo przykłady rzeczowników zbiorowych:committee – komisjafamily – rodzinagovernment – rządstaff – personelcrew – załogaCiekawostkaNa początku swojego istnienia, nazwa “Stany Zjednoczone” była używana w liczbie mnogiej the United States are, jednak z czasem zaczęto używać formy the United States is. Miało to związek z procesem kształtowania się wspólnej świadomości narodowej – Trzynaście Kolonii nie było już oddzielnymi koloniami, a zjednoczyło się w jeden English vs. American English: past tense verbsMiędzy brytyjskim a amerykańskim występują również różnice w formach czasowników w czasie przeszłym. W brytyjskim często znajdziemy końcówkę nieregularną -t, a po amerykańsku jest to zwykły czasownik regularny z końcówką past (BrE)Simple past (AmE)Past participle (BrE)Past participle (AmE)burnburntburnedburntburneddreamdreamtdreameddreamtdreamedgetgotgotgotgottenlearnlearntlearnedlearntlearnedsmellsmeltsmelledsmeltsmelledspillspiltspilledspiltspilledspoilspoiltspoiledspoiltspoiledburn – palić siędream – marzyćget – dostawaćlearn – nauczyć sięsmell – wąchaćspill – wylaćspoil – zepsuć sięIstnieje też grupa czasowników, która w czasie przeszłym jest regularna w brytyjskim, ale nieregularna w amerykańskim past (BrE)Simple past (AmE)Past participle (BrE)Past participle (AmE)divediveddovediveddivedfitfittedfitfittedfitwetwettedwetwettedwetdive – zanurkowaćfit – pasowaćwet – zmoczyćBritish English vs. American English: present perfectChoć niewielkie, różnice w użyciu gramatyki również występują między tymi dwoma odmianami języka. W sytuacjach, gdzie mamy skutki jakiejś czynności w przeszłości teraz użyjemy Present Perfect. Okazuje się jednak, że Amerykanie nie do końca stosują się do tej zasady gramatycznej i dopuszczają używanie w takich przypadkach Past lost my lost my samo dotyczy słów typu just, already, yet – charakterystycznych dla czasu Present Perfect. Po amerykańsku można powiedzieć:I’ve just had zjadłem/zjadłam just had zjadłem/zjadłam English vs. American English: modal verbsW brytyjskim dopuszcza się użycie czasowników modalnych needn’t, mustn’t oraz shall. W amerykańskim natomiast, stosuje się raczej formy don’t need to, must not oraz will. Występują także inne różnice przedstawione poniżej:BrEAmEpolskiI shall phone will call do need not have done didn’t have to do musieliśmy tego shall not phone will not call zadzwonię do oughtn’t do shouldn’t do powinieneś (powinnaś) tego I have a cup of coffee?May I have a cup of coffee?Mogę prosić filiżankę kawy?Yes, I should I powinnam (powinienem).He has a cat, hasn’t he?He has a cat, doesn’t he?Ma kota, nieprawdaż?British English vs. American English: subjunctiveAmerykański angielski wymaga, aby po niektórych czasownikach wystąpiła konstrukcja subjunctive, a w brytyjskim angielskim nie jest to demand that it should be demand that it be English vs. American English: theW brytyjskim angielskim często omija się the tam, gdzie w amerykańskim angielskim zazwyczaj się go stosuje. Istnieją jednak przypadki, gdy jest na go there in go there in the tam w they in hospital?Are they in the hospital?Czy oni są w szpitalu?We’re here all the here all tu cały English vs. American English: have got vs havePoczątkujący często zastanawiają się czy powinni używać formy have czy have got. Obie formy są poprawne, z tym że forma have got jest preferowana w Wielkiej Brytanii, a have w got a have a kotaCiekawostkaAmerykanie często posługują się formą I’ve got to zamiast I have to, mimo iż got to brytyjska forma czasu przeszłego czasownika got to do zrobić English vs. American English: have vs. takeW brytyjskim angielskim w wyrażeniach takich jak „brać prysznic” czy „odpocząć” użyjemy czasownika have, natomiast w amerykańskim bardziej naturalnie będzie brzmiał take lub a showertake a showerwziąć prysznichave a bathtake a bathbrać kąpielhave a restget some restodpocząćBritish English vs. American English: prepositionsPrepositions, czyli przyimków inaczej używa się w angielskim brytyjskim i angielskim the weekendon the weekendw weekend / podczas weekenduat the frontin the frontz przodustay at homestay homesiedzieć w domuFriday to SundayFriday through Sundayod piątku do niedzieliplay in a teamplay on a teamgrać w drużynieenroll on a courseenroll in a coursezapisać się na kurstowards the rivertoward the riverw stronę rzekidifferent todifferent frominny oda week todaya week from todaytydzień od dzisiajgo for a picnicgo on a picniciść na piknikwait at peoplewait on peopleobsługiwać ludziat the fourth attempton the fourth attemptza czwartym podejściemmeet someonemeet with someonespotkać się z kimśPrzykłady:BrEAmEpolskiI live in Watson live on Watson przy ulicy…I don’t get on with don’t get along with dogaduję się z haven’t seen you for three haven’t seen you in three widziałem/widziałam cię trzy English vs. American English: numbersBrEAmE001double oh onezero zero dollar thirty-threeone dollar thirty-three cents / one thirty-three#hash symbolpound sign1300thirteen hundredthirteen hundred2400two thousand four hundredtwenty-four hundred145one hundred and forty fiveone hundred forty five2020two thousand and twenty / twenty twentytwo thousand twenty / twenty twentyCechy odróżniające amerykański angielski i brytyjski angielski to przede wszystkim użycie oh w brytyjskim angielskim, gdzie w amerykański jest to zazwyczaj tego w amerykańskim angielskim nie użyjemy słowa and w liczbach – w brytyjskim angielskim powiemy one hundred and fifty, a po amerykańsku one hundred również pamiętać, że jeśli podajemy jakąś kwotę w amerykańskim angielskim, np. $ powiemy albo two dollars fifty cents albo two fifty. Brytyjski angielski dopuszcza możliwość two dollars English vs. American English: idioms and other phrasesBrEAmEpolskiflogging a dead horsebeating a dead horsewysilać się na próżnoa new lease of lifea new lease on life„nowe życie”, być jak nowonarodzonya home from homea home away from homedrugi domto touch woodto knock on woododpukać w niemalowane drewnoa skeleton in the cupboarda skeleton in the closetsekrettake it with a pinch of salttake it with a grain of saltwziąć coś z przymrużeniem okaa know-alla know-it-allmądralaIt’s down to up to zależy od the queuecut in linewepchnąć się w kolejkędo the washing updo the disheszmywać naczyniato have a lie-into sleep indłużej pospać, zostać w łóżkuBetter move get już round my over to my do mnie do jump a red lightto run a red lightprzejechać na czerwonym świetleto lay the tableto set the tablenakryć do stołuFill in the in the go off (milk)to go bad (milk)zepsuć się (mleko)Please ring hang English vs. American English: wymowaGłówna cechą odróżniająca brytyjski angielski i amerykański angielski jest wymowa. Wśród osób uczących się języka zdania są podzielone – jedni starają się osiągnąć idealny brytyjski akcent, a innym bardziej podoba się ten amerykański. Jakie są między nimi różnice?rotyzacjaRotyzacja, czyli wymawianie głoski r przed spółgłoskami i na końcu wyrazów to cecha akcentu amerykańskiego. W słowach takich jak car, butter czy pure, usłyszymy wyraźne /r/. Tymczasem po brytyjsku zamiast /r/ można usłyszeć dłuższe /ɑː/.flappingFlapping to używanie spółgłoski uderzeniowej dziąsłowej po amerykańsku. Co to oznacza? Jest to dźwięk podobny do /d/, słyszalny np w słowie butter. Amerykanin zamiast wypowiedzieć /t/ użyje dźwięku bardziej podobnego do /d/ i wyraźnego /r/ na i Amerykanie inaczej wymawiają samogłoski w niektórych często kiedy po brytyjsku wymawiane jest /ɑː/, czyli długie a, w amerykańskim to samo słowo wymówimy używając /æ/, czyli dźwięku podobnego bardziej do brytyjsku w słowie hot możemy usłyszeć krótkie o, a po amerykańsku w tym samym słowie — długie English vs. American English: pisownia i interpunkcjaskrótyPo brytyjsku w skrótach od słów takich jak Mister czy Missis (Pan/Pani), nie używamy kropki jeśli skrót kończy się na tę samą literę co cały wyraz, a więc zapiszemy je: MrsMrs. kolei w amerykańskim angielskim zawsze użyjemy na końcu kropki. W brytyjskim angielskim kropki użyjemy, gdy skrót kończy się na inną literę niż cały i interpunkcjaBrEAmE′ ′″ ″She said:′…She said,″…I think it’s ′McDonalds′.I think it’s ″McDonalds.″Amerykański angielski dyktuje uzycia się pojedynczego cudzysłowu, gdy w cytowanym fragmencie wprowadzamy kolejny cytat.″In director Robert Hisrich’s opinion, conflicts of interest are more imagined than real. ′But that doesn’t mean companies can ignore the issue,′ according to the professor of entrepreneurial studies at Case Western Reserve University in Cleveland.″Również, należy zwrócić uwagę na interpunkcję. Amerykański angielski dyktuje, aby kropki i przecinki były w cudzysłowie, nawet jeśli nie są częścią cytowanego fragmentu. Natomiast brytyjski angielski mówi, aby kropki i przecinki były poza cytowanym fragmentem, za frack′, in general, means to ′inject liquid into′.″To frack,″ in general, means to ″inject liquid into.″W przypadku innych znaków interpunkcyjnych, zarówno amerykański angielski jak i brytyjski angielski umieszcza je za cudzysłowem jeśli nie są częścią cytatu:BrEAmE′He asked: ′Will you still love me?′He asked, ″Will you still love me?″Do you agree that ′Money makes the world go round′?Do you agree that ″Money makes the world go round″?zapisywanie datAmerykanie stosują inny zapis daty niż tradycyjne dzień/miesiąc/rok. Datę 22 maja 2018 można zapisać:BrEAmE22/05/201805/22/201822 May 2018May 22, 2018Ponadto w brytyjskim angielskim spotyka się jeszcze formę the 22nd of May 2018. Więcej różnic w zapisywaniu dat opisujemy w artykule daty po thirtywpół do jedenastejzapisywanie liczbBrEAmE$27,00$ nazwy znaków interpunkcyjnych również się różnią: stopperiod( )bracketsparentheses[ ]square bracketsbrackets{ }curly bracketscurly bracesBritish English vs. American English: słownictwoOprócz różnic w pisowni, gramatyce i wymowie, między brytyjskim i amerykańskim angielskim występują znaczne różnice w używanym słownictwie. Niekiedy słowo używane w Wielkiej Brytanii znaczy coś zupełnie innego niż to samo słowo w amerykańskim. Na przykład słowo vest po brytyjsku oznacza podkoszulkę, a po amerykańsku and the homeMiędzy brytyjskim a amerykańskim angielskim znacznie różnią się słowa dotyczące domu/mieszkania i przedmiotów znajdujących się w nim. Warto być świadomym różnic w nazewnictwie, zwłaszcza jeśli planujemy na przykład wynająć mieszkanie w Wielkiej Brytanii – będziemy szukali flat, a nie of flatsapartment buildingblok mieszkalnydustbingarbage cankosz na śmieciflatapartmentmieszkaniegardenyardogródground floorfirst floorparterhosepipegarden hosewąż ogrodowyliftelevatorwindamixerblenderblendersemi-detached houseduplex„bliźniak” (typ domu)sitting roomliving roomsalon / pokój dziennyterraced housetown houseszeregówkawardrobeclosetszafawaste binwaste basketśmietnikworktopcountertopblatletterboxmailboxskrzynka na listypostcodezip codekod pocztowyTransport and car partsW czasie kiedy wynaleziono samochody, między brytyjskim i amerykańskim występowały już pewne różnice i gdy zaszła potrzeba nazwania części samochodowych, oba kraje wymyśliły nazwy według własnego uznania. Z tego powodu występuje znaczna rozbieżność między nazwami amerykańskimi i angielskimi w samochoduboottrunkbagażnikcar parkparking lotparkingcrossroadsintersectionskrzyżowaniediversiondetourobjazddual carriagewaydivided highwaydroga dwupasnowadriving licensedriver’s licenseprawo jazdyestate carstation wagonkombigearboxtransmissionskrzynia biegówgear levergearshiftdźwignia przerzutkihigh streetmainstreetgłówna ulica handlowaindicatorturn signalświatła zmiany kierunku ruchukerbcurbkrawężniklorrytruckciężarówkalow loaderflatbed truckciężarówka nisko- podwoziowametalled roadpaved roaddroga utwardzonapavement / footwaysidewalkchodnikpedestrian crossing / zebra crossingcrosswalkprzejście dla pieszychpetrolgas / gasolinebenzynamotorwayexpressway / highwayautostradanumber platelicense platetablica rejestracyjnarailwayrailroadkolejreturn (ticket)round-tripbilet w obie stronyring roadbeltway, freewayobwodnicaroad surfacepavementnawierzchnia drogisaloonsedansedansilencermufflertłumiksingle (ticket)one-waybilet w jedną stronęspannerwrenchklucz maszynowythird-party insuranceliability insuranceubezpieczenie OCtorchflashlightlatarkatoll motorwaytoll road, turnpikeautostrada płatnatyretireoponaracing carrace carsamochód wyścigowyrailwayrailroadkolejreversing lightsback-up lightsświatło wstecznering roadbeltwayobwodnicaroundabouttraffic circlerondorowing boatrow boatkajakundergroundsubwaymetrowindscreenwindshieldszyba przedniaClothingNa różnice w nazewnictwie ubrań w brytyjskim i amerykańskim angielskim wpłynęły różnice kulturowe. Słowa takie jak poncho (obecnie używane również w Wielkiej Brytanii) weszły do amerykańskiego angielskiego dzięki zamieszkującym Amerykę Indianom. Z kolei rucksack (plecak) to słowo zapożyczone przez Brytyjczyków z maskkominiarkabracessuspendersszelkibumbagfanny packnerkaclothes pegclothespinklamerkadinner jackettuxedosmokingdressing gownrobeszlafrokdungareesoverallsogrodniczkihandbaghandbag, pursetorebkajumpersweatersweterknickersunderwearmajtkinappydiaperpieluchapolo neckturtleneckgolfpyjamaspajamaspiżamashoestringshoelacesznurówkasleeveless jerseytank toppodkoszulek bez rękawówswimming costumebathing suitkostium kąpielowytrainerssneakersbuty sportowetrouser suitpantsuitgarnitur damskitrouserspantsspodniewaistcoatvestkamizelkawelliesrain bootsbuty przeciw- deszczowewindcheaterwindbreakerwiatrówkavestundershirtpodkoszulkazipzipperzamekrucksackbackpackplecakFoodPodobnie jest z nazwami jedzenia. Niektóre brytyjskie nazwy pochodzą z francuskiego (courgette), za to amerykańskie z hiszpańskiego (cilantro) ze względu na sąsiedztwo cheesesalcesoncandy flosscotton candywata cukrowachili saucehot saucesos chilichipsFrench friesfrytkicookerovenpiekarnikcoriandercilantrokolendracornflourcornstarchskrobia z kukurydzycos lettuceromaine lettucesałata rzymskacrispschipschipsycourgettezucchinicukiniacutlerysilverwaresztućcedigestivesGraham crackerskrakersyfairy cakecupcakebabeczkafizzy drinksoft drinknapój bez- alkoholowyice lollypopsiclelód owocowy (na bazie wody)icingfrostingpolewaicing sugarconfectioner’s sugarcukier puderjellyJell-Ogalaretkajelly babiesjelly beansżelki w kształcie fasoleklollylollipoplizakmaizecornkukurydzamangetoutsnow peasfasola szparagowaminced meatground meatmięso mieloneprawnsshrimpkrewetkipuddingdessertpuddingrocketarugularukolasalt and pepper potsalt and pepper shakerpojemniki na sól i pieprzsoyabeansoybeansojaspring onionscallionszczypioreksultanasgolden raisinsrodzynki sułtańskiesweetscandysłodyczetakeawaytakeoutjedzenie na wynostincanpuszkatinned foodcanned foodjedzenie w puszceto hullto shuckłuskaćtreaclemolassesmelasawholemeal breadwhole wheat breadchleb pełno- ziarnistyInneInne różnice między słownictwem brytyjskim a amerykańskim związane są przede wszystkim z kulturą, społeczeństwem i stylem footballfootballfutbol amerykańskianti-clockwisecounter-clockwiseprzeciwnie do ruchu wskazówek zegaraautumnfalljesieńbank holidaylegal holidaydni ustawowo wolne od pracybanknotebillbanknotbarristerattorneyadwokatcanteencafeteriastołówkacaretakerjanitordozorcacarousel roundaboutmerry-go-roundkaruzelachemistdrugstoreaptekadraughtscheckerswarcabydummypacifiersmoczekdustmangarbage collectorśmieciarzflexitimeflextimeelastyczne godziny pracyfootballsoccerpiłka nożnafunfaircarnivalwesołe miasteczkoholidaysvacationwakacjeinvigilateproctornadzorowaćladybirdladybugbiedronkalay byrest stop / areazatoka postojowamatefriendkolega / koleżankameans of transportmeans of transportationśrodki transportumobile phonecell phonetelefon komórkowynail varnishnail polishlakier do paznokcinaughts and crossestic-tack-toekółko krzyżykpay with cashpay in cashpłacić gotówkąphoto sessionphotoshootsesja zdjęciowaplasterband aidplasterpocket moneyallowancekieszonkowepostmanmailmanlistonoszpostboxmailboxskrzynka pocztowapower pointoutletgniazdko elektryczneprambaby carriagewózek dziecięcyprogrammeprogramprogrampubbarbarqueuelinekolejkareverse chargecollect callrozmowa na koszt rozmówcyrubbish bingarbage can, trashcankosz na śmieciskipping ropejump ropeskakankasolicitorlawyerprawnikso cheap as…as cheap as…tak tanie jak…spotszitspryszczetea toweldish towelścierka do naczyńto ring someone upto call someonezadzwonić do kogośto phone someoneto call someonezadzwonić do kogośtrolleyluggage cartwózek bagażowytrolleyshopping cartwózek sklepowyuse public transportuse public transportationkorzystać z transportu publicznegoOffice suppliesBrEAmEpolskidrawing pinthumbtackpinezkafiling cabinetfile cabinetszafa na dokumentyfoldover clipbinder clipklip do papieru składanymarker felt-tip penmarkermarkerplasticineplay doughplastelinarubbererasergumkasellotapeScotch tapetaśma klejącaset squaretriangleekierkawastepaper basketwastebasketkosz na śmieci Spis treści Nie ulega wątpliwości, że język angielski jest najpopularniejszym językiem obcym. Posługuje się nim blisko 360 milionów ludzi na całym świecie. Ponadto angielski jest językiem urzędowym w ponad pięćdziesięciu krajach. Na przestrzeni lat wyodrębniło się kilka odmian języka angielskiego. Do najbardziej znanych należą: amerykańska (American English) i brytyjska (British English). Choć angielski jest głównym językiem zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak i USA, rodowici mieszkańcy tych państw bardzo często nie są w stanie się porozumieć. Utrudniona komunikacja wynika przede wszystkim ze znaczących różnic, jakie zachodzą między tymi dwiema odmianami angielszczyzny. Czym więc różnią się od siebie brytyjski i amerykański angielski? Najważniejsze różnice między brytyjskim a amerykańskim angielskim Wymowa Tym, co odróżnia amerykański angielski od brytyjskiego, jest przede wszystkim wymowa. Słysząc wypowiedzi mieszkańców tych dwóch państw, już w pierwszej chwili możemy wychwycić spore różnice pomiędzy tymi dwoma odmianami. Brytyjski angielski brzmi zdecydowanie bardziej melodyjnie. Z reguły akcent kładziony jest na pierwszą sylabę konkretnego wyrazu. Należy również dodać, że mieszkańcy Wielkiej Brytanii nie wymawiają litery "r", jeśli występuje ona w środku lub na końcu wyrazu. Zamiast tego specyficznie przeciągają poprzedzającą ją samogłoskę. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy po spółgłosce "r" znajduje się “a”, “e”, “ y”, “i”, “o” czy “u”. W języku angielskim amerykańskim "r" wypowiadane jest normalnie. Co więcej, nie następuje charakterystyczne przeciąganie samogłosek. Nie da się ukryć, iż odmiana ta jest zdecydowanie bliższa Polakom - głównie z tego względu, że jest prostsza w wymowie. Warto dodać, że Amerykanie mają tendencję do skracania wymowy niektórych wyrazów. Przykładowo, pomijanie wydłużonych w brytyjskiej wymowie dźwięków możemy zauważyć w słowach "new" lub "tune", które w amerykańskim angielskim brzmią bardziej jak "nu" i "tun" (niż "nju" czy "tjun"). Trzeba przyznać, że brytyjski jest zdecydowanie bardziej kolorowy i dźwięczny. Słownictwo i pisownia - angielski brytyjski a amerykański Język angielski brytyjski i amerykański różnią się od siebie nie tylko wymową, ale i słownictwem. Każde brytyjskie słówko posiada swój amerykański odpowiednik i odwrotnie. Warto dodać, że niektóre wyrazy nie mają żadnej cechy wspólnej - brzmią całkowicie inaczej. Oto kilka przykładowych słów w obydwu odmianach angielskiego, które warto zapamiętać: apteka - pharmacy (BrE)/ drug store (AmE), ciastko - biscuit/ cookie, cukierki - sweets/ cookies, film - film/ movie, wakacje - holiday/ vacation, buty sportowe - trainers/ sneakers, jesień - autumn/ fall, frytki - chips/ French fries, sklep - shop/ store spodnie trousers/ pants, skrzynka na listy - postbox/ mailbox benzyna - petrol/ gas, piłka nożna - football/ soccer, metro - underground/ subway, winda - lift/ elevator, bilet jednorazowy - single ticket/ one way ticket, mieszkanie - flat/ apartment, parking - car park/ parking lot, ciężarówka - lorry/ truck. Różnice występują również w pisowni, a szczególnie w końcówkach niektórych słów. Podczas rozmowy trudno to wychwycić, dlatego warto wiedzieć, jakie słowa zapiszemy inaczej. W angielskim brytyjskim spotkamy się z członem "-our", zaś w amerykańskim “o” jest pomijane, tak więc zostaje samo “-ur”. Możemy to dostrzec w wyrazach takich jak "colour" (BrE) i "color" (AmE), czy "favourite" (BrE) i "favorite" (AmE). W podobny sposób zapiszemy też wyrazy kończące się na "-gue/-g" i "-que/ck". Przykładem jest np. dialogue/dialog czy cheque/check. W amerykańskiej odmianie litera "s" w wyrazach jest zamieniana na "z". Co więcej, podwójne litery są zamieniane na jedną, jak np. jewellery/jewelery czy chilli/chili. Angielski brytyjski a amerykański - gramatyka Ostatnia różnica, jaka występuje między amerykańskim a brytyjskim angielskim, widoczna jest w gramatyce. Wprawdzie rozbieżność pomiędzy tymi dwiema odmianami języka angielskiego w żadnym stopniu nie wpływa na komunikację, ale może nieco utrudnić naukę. Amerykanie, by ułatwić sobie życie, w wypowiedziach używają czasu Past Simple, rzadziej czasu Present Perfect. Z kolei Brytyjczycy, w zależności od sytuacji, w jakiej się znajdują, wykorzystują różne konstrukcje różnica między brytyjskim a amerykańskim angielskim zachodzi również, jeśli chodzi o czasowniki nieregularne. Niektóre z nich w ogóle się nie zmieniają, a do niektórych dodaje się końcówkę "-ed". Przykładem jest np. burn - burnt (BrE) i burned (AmE). Kolejną kwestią jest wyrażenie "have got" . W brytyjskim angielskim ta pierwsza forma uchodzi za nieoficjalną, zaś druga za oficjalną. Co ciekawe, Amerykanie częściej korzystają z formy bez "got". Wyraźną różnicę zauważymy jeszcze w przyimkach. W brytyjskiej odmianie angielskiego powiemy ,,at the weekend” , a w amerykańskiej zastosujemy przyimek ,,on the weekend”, albo ,,in the team”/ ,,on the team.” Podsumowanie Język angielski jest najbardziej uniwersalnym językiem na świecie. Znajomość tego języka umożliwia nawiązywanie kontaktów międzynarodowych, a co za tym idzie - podróżowanie, zdobycie wymarzonej pracy czy rozwój kariery. Na przestrzeni lat wykształciło się kilka odmian angielszczyzny, charakterystycznych dla konkretnych państw. Na szczególną uwagę zasługują odmiana amerykańska i brytyjska, które - mimo wielu podobieństw - cechuje również sporo różnic. Pierwszą różnicę między brytyjskim i amerykańskim angielskim zauważamy w wymowie. U Brytyjczyków prawie nigdy nie usłyszymy spółgłoski "r". Natomiast w amerykańskiej odmianie jest nieco inaczej. Równie istotne różnice występują w słownictwie. Niektóre słowa brzmią całkowicie inaczej, choć mają takie samo znaczenie. Trzeba też zwrócić uwagę na pisownię oraz gramatykę. Nauka brytyjskiego i amerykańskiego może przysporzyć wiele trudności, dlatego warto postawić na naukę tej odmiany, na której najbardziej nam zależy.

angielski brytyjski a amerykański